Müslüman kanının oluk oluk aktığı ve petrole karışıp batının zenginliğini pekiştirdiği bir coğrafya Orta Doğu… Tarih boyunca ilimle bilimle anılan şehirler, şimdi terörle, savaşla anılmakta. Bu sorunun temelinde batının entrikaları olduğu kadar Müslümanların da büyük payı vardır. Cahillik, bilgisizlik ve benzeri sebepler. Suriye’de ve Irak’ta oluşan kaos ortamı, daha çok süreceğe benzemektedir. İki büyük gücün güç gösterisi alanına dönmüştür. Soğuk savaştaki iki ülkenin sınırlarına ve etki alanına saygı ortamı artık kurtlar sofrasına dönmüştür; sofradan kim daha büyük parça alacak anlayışına döndü.
Türkiye kendi coğrafyasında büyümeye devam ederken, artık bölgesel bir güç konumunda. 15 Temmuz darbesinden sonra kendini bu kadar hızlı toparlayıp, sınır ötesi harekatına girmesi bunu göstermektedir. Uçak krizinden sonra politik, ekonomik ve psikolojik sıkıntılar artık sonuna yaklaşmıştır. Rusya ve Türkiye’nin yeniden yakınlaşması batı ve Amerika basını ve politikacılarını yeniden rahatsız etmeye başlamıştır. Bu yakınlaşmanın neticesi olarak da Türkiye Suriye’ye operasyon gerçekleştirmiştir.
Dünya’nın değişen koşullarından dolayı, devletlerin uzun vadede yaptıkları planlar artık günü birlik planlara dönüşmüş durumda. Tabi insan faktörü de bu olaylarda çok büyük rol oynamaktadır. 15 Temmuz’da olduğu gibi halkın iradesi bütün planları alt üst etmiştir. Umarım aynı kader bütün ezilen halklar için de geçerli olur.
Orta Doğu’da yüzyıllarca oynanan oyunlardan dolayı oluşan konjonktür, artık başka bir safhaya geçmiştir. Rusya yıllarca kabuğuna çekildikten sonra, son yılarda bir çok atılım yapınca, batının ve Amerika’nın hedefine girmiş; Türkiye’nin de Rusya ile yakınlaşması tartışmalara konu olmuştur. Türkiye’yi yıllarca Avrupa kapılarında bekleten zihniyetler, şimdi Türkiye’nin Avrupa Birliği’ni reel bir şekilde tartışmaya açmasından ve İngiltere’nin birlikten çıkmasıyla bu organizasyon yeni bir oluşuma girmiştir. Yıllar boyu dünyanın en iyi organizasyonu olarak nitelendirilen AB, artık durumu neticesi ile tartışılır bir hal almıştır.
Türkiye yüzünü artık doğuya dönmenin zamanının geldiğinin farkında; son zamanlardaki üst düzey buluşmalarda bunu desteklemekte, uzun yıllar boyunca batı ve Amerika ile yapılan anlaşmalar artık Türkiye’ye pranga gibi gelmektedir. Bunların başında AB ve NATO gelmektedir. Bu ayrılma tabi hemen gerçekleşemez, zamana yayarak olacak iş.
Emperyal ülkelerin yaptıkları denklemler, artık hayal kırıklıklarına dönüştü. Artık dünyanın fabrika ayarlarına dönmesi lazım.
